W kontekście zmiany czasu z zimowego na letni, która ma miejsce w nocy z 30 na 31 marca 2024 roku, istnieje szczególna regulacja dotycząca wynagradzania pracowników za czas pracy. Zgodnie z obowiązującymi przepisami, pracownicy wykonujący obowiązki zawodowe w wymienionym okresie są uprawnieni do otrzymania wynagrodzenia także za godzinę, która formalnie nie zostanie przez nich przepracowana z powodu przesunięcia zegarów o jedną godzinę do przodu.
Takie uregulowanie ma na celu zapewnienie, że pracownicy, których praca została skrócona o jedną godzinę w wyniku zmiany czasu, nie ponoszą finansowych konsekwencji tej zmiany. Jest to szczególnie istotne w przypadku osób pracujących w systemie nocnym, gdzie nierównomierna długość zmian pracy mogłaby prowadzić do dysproporcji w wynagrodzeniach.
Z drugiej strony, w kwestii pracy w dni świąteczne, takie jak Niedziela Wielkanocna, przepisy nie przewidują automatycznie dodatkowej rekompensaty za godzinę „utraconą” z powodu przestawienia czasu dla pracowników, którzy zakończyli swoją zmianę pracy przed godziną 6.00 tego dnia. W takich sytuacjach, brak dodatkowego wynagrodzenia za nieprzepracowaną godzinę wynika z faktu, że pracownik nie byłby zatrudniony w godzinach, w których formalnie dokonuje się zmiany czasu.
Podsumowując, przepisy prawne zapewniają pracownikom zabezpieczenie finansowe w kontekście zmiany czasu z zimowego na letni, wymagając od pracodawców wypłaty wynagrodzenia za godzinę, która „znika” w wyniku przestawienia zegarów. Jednakże, ochrona ta nie rozciąga się na dodatkowe rekompensaty za pracę w dni świąteczne w kontekście tej zmiany czasu, chyba że warunki takie zostaną wyraźnie określone w przepisach wewnętrznych pracodawcy lub w układzie zbiorowym pracy.